Bip
Zajęcia zdalne 2
Zajęcia zdalne ( 6 - 9 kwiecień)
Grupa starsza
1. Rozmowa na temat wiersza “Wiosenne porządki” Jana Brzechwy
Wiosna w kwietniu zbudziła się z rana,
Wyszła wprawdzie troszeczkę zaspana,
Lecz zajrzała we wszystkie zakątki:
– Zaczynamy wiosenne porządki.
Skoczył wietrzyk zamaszyście,
Poodkurzał mchy i liście.
Z bocznych dróżek, z polnych ścieżek
Powymiatał brudny śnieżek.
Krasnoludki wiadra niosą,
Myją ziemię ranną rosą,
Chmury, płynąc po błękicie,
Urządziły wielkie mycie,
A obłoki miękką szmatką
Polerują słońce gładko,
Aż się dziwią wszystkie dzieci,
Że tak w niebie ładnie świeci.
Bocian w górę poszybował,
Tęczę barwnie wymalował,
A żurawie i skowronki
Posypały kwieciem łąki,
Posypały klomby, grządki,
I skończyły się porządki.
Rozmowa dotycząca treści wiersza:
Co zarządziła wiosna?;
Kto uczestniczył w wiosennych porządkach?;
Jakie czynności wykonywały poszczególne postacie?;
Dlaczego wszyscy dookoła robią wiosenne porządki?;
Czy wy w domach też robicie wiosenne porządki?;
Na czym one polegają?
-
Słuchanie opowiadania “Domek dla owadów”- Joanna M. Chmielewska
– Tato, zaprośmy do naszego ogrodu zapylacze – zawołała Amelka, kiedy tata przyszedł ją odebrać z przedszkola.
– Zapylacze? A co to takiego? – zdziwił się tata.
– Nie wiesz? Nie chodziłeś do przedszkola?
– Chodziłem. Ale u mnie w przedszkolu nikt nie mówił o zapylaczach.
– Może nie uważałeś? Jak Krzysiek z naszej grupy. Bawił się samochodzikiem i potem wcale
nie wiedział, co pani mówiła.
– Może i nie uważałem – zgodził się tata. – Ale ty na pewno uważałaś i wszystko mi opowiesz.
– No, dobrze. – Amelka zrobiła taką minę, jak pani w przedszkolu, kiedy coś wyjaśniała.
– Zapylacze zapylają kwiaty, a potem z tych kwiatów powstają owoce. Zapylacze są bardzo
pożyteczne. Bez nich nie byłoby jabłek, gruszek, śliwek ani pomidorów.
– Masz na myśli pszczoły? – spytał tata.
– Takie dzikie pszczoły, które nie mieszkają w ulach. I jeszcze inne owady, które zapylają
kwiaty i nie mają gdzie mieszkać. A jak zbudujemy im domek, to zamieszkają w naszym ogrodzie.
Zbudujemy? Proszę!
Tata był trochę zmęczony, ale Amelce tak zależało na domku, że od razu po przyjściu do
domu zabrali się do pracy.
Najpierw obejrzeli domki w internecie.
– O, taki chcę! – Amelka wskazała domek, który miał daszek i kształtem przypominał prawdziwy dom.
– Może być taki – zgodził się tata. – No to do roboty, Amelko!
W garażu tata miał mały warsztat, a w nim różne skarby: deski, sklejkę, wkręty, kawałki
drewna, podpórki bambusowe do kwiatów, czyli to wszystko, co było potrzebne do zrobienia
domku dla owadów.
Tata wyciął sklejkę na tył domku oraz deski na boki i dach, które potem Amelka wygładzała
papierem ściernym. Tata w tym czasie wycinał drewniane klocki, a potem wiercił w nich większe i mniejsze otwory, w których owady będą mogły złożyć jajeczka.
– Gotowe! – Amelka z ulgą odłożyła ostatnią deskę. Trochę już ją znudziło szlifowanie, wolałabyrobić coś innego.
Wreszcie przyszedł czas, żeby zmontować cały domek. Tata zrobił otwory w sklejce i deskach, a Amelka przykręcała wkręty. Nie mogła się doczekać, kiedy domek wreszcie będzie gotowy.
Później tata pociął bambus na równe kawałki, a dziewczynka powtykała bambusowe rurki w przegródkę tak ciasno, żeby nie wypadły. Do innych przegródek włożyła klocki przygotowane przez tatę.
Kiedy domek już zawisł na ścianie altanki, Amelka nie mogła się na niego napatrzeć. Miała
nadzieję, że zapylaczom też się spodoba.
– Jaki ładny domek! – zachwyciła się mama. – A ile tu mieszkań! Owady będą mogły wybierać, czy wolą schronienie z bambusa, czy z drewna. Zrobiliście kawał dobrej roboty.
– To zasługa Amelki. Ja jej tylko trochę pomogłem. – Tata się uśmiechnął.
A Amelka poczuła się, jakby była już prawie dorosła. Bo jeśli ktoś z pomocą taty umie zrobić
domek dla owadów, to nie jest już małym dzieckiem, prawda?
Rozmowa na temat tekstu, np.
Jak miała na imię dziewczynka?
Na jaki wpadła pomysł?
Dlaczego zrobienie domku było ważne?
Kto zrobił domek?
Jaki był efekt wspołpracy Amelki i taty?
Co to znaczy być z czegoś dumnym?
-
Rozmowa na temat opowiadania “Gdzie budować gniazdo?” Hanny Zdzitowieckiej
– Nie ma to jak głęboka dziupla! Trudno o lepsze i bezpieczniejsze mieszkania dla dzieci – powiedział dzięcioł.
– Kto to widział, żeby chować dzieci w mroku, bez odrobiny słońca – oburzył się skowronek. – O, nie! Gniazdko powinno być usłane na ziemi, w bruździe, pomiędzy zielonym, młodym zbożem. Tu dzieci od razu znajdą pożywienie, tu skryją się w gąszczu.
– Gniazdo nie może być zrobione z kilku trawek. Powinno być ulepione porządnie z gliny pod okapem, żeby deszcz dzieci nie zmoczył. O, na przykład nad wrotami stajni czy obory – świergotała jaskółka.
– Sit, sit – powiedział cichutko remiz.
– Nie zgadzam się z wami. Gniazdko w dziupli? Na ziemi? Z twardej gliny i przylepione na ścianie? O, nie! Spójrzcie na moje gniazdko utkane z najdelikatniejszych puchów i zawieszone na wiotkich gałązkach nad wodą! Najlżejszy wiaterek buja nim jak kołyską…
– Ćwirk! Nie rozumiem waszych kłótni – zaćwierkał stary wróbel.
– Ten uważa, że najbezpieczniej w dziupli, tamtemu w bruździe łatwo szukać owadów na ziemi. Ja nie jestem wybredny w wyborze miejsca na gniazdo. Miałem już ich wiele w swoim życiu. Jedno zbudowałem ze słomy na starej lipie, drugie pod rynną, trzecie… hmm… trzecie po prostu zająłem jaskółkom, a czwarte szpakom. Owszem dobrze się czułem w ich budce, tylko mnie stamtąd wyproszono dość niegrzecznie. Obraziłem się więc i teraz mieszkam kątem u bociana. W gałęziach, które poznosił na gniazdo, miejsca mam dosyć, a oboje bocianostwo nie żałują mi kąta.
Wyjaśnienie niezrozumiałych zwrotów i słów, np. mrok, gąszcz, bruzda, okap, wrota, budka szpaka.
Dziecko odpowiada na pytania:
Jakie ptaki rozmawiały ze sobą?
W jakich miejscach budowały swoje gniazda?
A gdzie wróbel buduje gniazdo?
Dlaczego powinniśmy dbać o ptaki?
Jak możemy im pomagać?
4.„Bocian i gniazdo” – praca plastyczna.
Dzieci tną kartkę A4 na paski ok. 2 cm wzdłuż dłuższego boku. Paski układają w pęczek (jeden pasek na drugim) i składają na 3 części końcem do środka. Sklejają paski w rodzaj gwiazdy. Z drugiej kartki odcinają wzdłuż krótszych boków paski tej samej szerokości co poprzednio i przyklejają je do części stojących pionowo. W tak przygotowane gniazdo wklejają kawałki waty i piórka. Na białym kartonie odrysowują 2 kółka (mniejsze i większe). Rysują skrzydło bociana – owal z 3 łukami z jednej z dłuższych stron, i ogon w kształcie serca – mniejszy od owalu. Z kartki A4 wzdłuż dłuższego boku odcinają pasek szerokości 2 cm. Z kartki w kolorze czerwonym odcinają 2 takie same paski jak z białej oraz trójkąt, który będzie dziobem. Paski składają w harmonijkę. Wszystkie części bociana sklejają w całość. Na końcach nóg wycinają pazury, a na głowie dorysowują oczy.
Jeśli macie ochotę podejrzeć, jak wygląda życie w bocianim gnieździe, to wejdźcie w link
https://www.youtube.com/watch?v=mDFnzZJSnw4
5. Bocian - praca plastyczna
Potrzebne materiały: waciki kosmetyczne, kawałek zielonej bibuły, czarna i czerwona kartka papieru, klej, nożyczki.
https://www.youtube.com/watch?v=aEuv2CgQvPI
6. Posłuchaj wierszyka czytanego przez Rodzica, następnie wykonaj ilustracje do wiersza.
OZNAKI WIOSNY Marta Olechowska
Żółte słoneczko na niebie się śmieje,
łagodny wietrzyk wesolutko wieje,
Krokus nieśmiało z ziemi się podnosi,
wietrzyk wiosenny zmarzłą ziemie rosi.
Ptaszki wróciły i głośno ćwierkają,
wierzby puszyste bazie wypuszczają.
Ciepło wokoło, zima precz już poszła,
a na jej miejsce przyszła piękna wiosna.
7. Obejrzyj film edukacyjny: "Oznaki Wiosny"
https://www.youtube.com/watch?v=n48RQ4OpHZA
https://www.youtube.com/watch?v=Wjo_Q1OYTmY
8. Rozwiąż zagadki o wiośnie
https://www.youtube.com/watch?v=13Q4zW9iS94
9. Piosenka o wiośnie:
https://www.youtube.com/watch?v=yNLqW1kp9Pw
https://www.youtube.com/watch?v=iN6YfhyeZhs
10. Zabawa taneczna " Na ziemi zostaje"
https://www.youtube.com/watch?v=S5TFdKc6TB4
11. ĆWICZENIA W ROZWIJANIU CZYTANIA
Do ćwiczenia proponujemy sylaby:
ro ka me fa sy
le ry wo ba de
ga mo sy ce fe
ha pu zo ła bu
ko fu dy go wu
ZADANIEM DZIECKA JEST:
- przeczytać sylaby w układzie poziomym ;
- rzeczytać sylaby w układzie pionowym;
- przeczytać sylaby zawierające a ;
- przeczytać sylaby zawierające o;
- przeczytać sylabę znajdującą się nad mo;
- przeczytać sylabę znajdującą się pod ga; itp
Karty pracy do pobrania
Logopedia
Bajki artykulacyjne "Indianie’’
Indianie wyruszają ze swojej wioski na polowanie. Żegnają się ze swoimi dziećmi (cmokając całujemy palce prawej ręki) i żonami (cmokając całujemy palce lewej ręki). Wsiadają na swoje konie i jadą (naśladujemy językiem tętent koński, zmieniając brzmienie przez inny układ warg) przez most (usta jak do ,,u’’ i kląskanie), a potem przez prerię (usta jak do ,,i’’ i kląskanie). Konie zmęczyły się (parskanie) i dają znak, że chcą pić: ihaha, ihaha, ihaha. Indianie zatrzymują swoje konie: prrr… prrr … prrr… Konie piją (ruchy języka z dołu do góry, naśladujące picie zwierzęcia). Nagle Indianie ujrzeli zwierzynę i strzelili z łuku. Zbliżała się noc, więc musieli rozpalić ognisko. Nie mieli zapałek. Zaczęli od małej iskierki i musieli mocno dmuchać, żeby ognisko się rozpaliło (dmuchanie w złączone ręce). Upiekli na ogniu zwierzynę i zrobili sobie ucztę (mlaskanie i oblizywanie szeroko otwartych ust). Po pewnym czasie zachciało im się spać (ziewanie) i zasnęli (chrapanie). Rano Indianie zwołali rozbiegane konie : a-e-o, y-u-i (przeciągamy samogłoski). Wsiedli na nie i pojechali przez prerię (usta jak do ,,i’’, kląskanie ), a potem przez most (usta jak do ,,u’’ i kląskanie ). Wrócili do wioski i witają się ze swoimi dziećmi (cmokając całujemy palce prawej ręki ) i żonami (cmokając całujemy palce lewej ręki ).
Utrwalamy głoskę sz w wyrazach.
„Szara myszka”
Szara myszka w szafie mieszka
a na imię ma Agnieszka.
Ma w szufladzie trzy koszule,
kapelusze, szelki, sznurek.
Grywa w szachy, pisze wiersze,
tuszem robi szlaczki pierwsze.
Chętnie szynkę je i groszek,
kaszę, gulasz, gruszek koszyk.
Rytmika
Religia
Dzieci młodsze
"Zabawy na każdą pogodę"
-
Rozmowa kierowana na temat “Jaka będzie jutro pogoda? “ w oparciu o wiersz L.J Kerna pt. “Panie Wietrze”
Rodzic tłumaczy dziecku, że większość zmian pogodowych wynika z ruchów powietrza – wiatru. Następnie czyta wiersz: Panie Wietrze
Panie Wietrze, panie Wietrze,
Czemu pan nie chodzi w swetrze?
Czemu pan udaje zucha,
Skoro sam pan chłodem dmucha?
Sam oziębia pan powietrze,
Oj, ostrożnie, panie Wietrze!
Gnając chmurki gdzieś na niebie,
Chce pan sam zaziębić siebie?
Jednak lepiej, panie Wietrze,
O tej porze chodzić w swetrze.
Ani się pan sam spodzieje,
Jak pan siebie sam zawieje.
Liczka ma pan coraz bledsze,
panie Wietrze...
Ludwik Jerzy Kern Źródło: L.J. Kern, „Wiersze i wierszyki dla najmłodszych”, Wydawnictwo Wilga, Warszawa 2017, s. 10.
Rodzic zadaje pytania:
Jak wygląda wiatr?
Czy można go zobaczyć?
Kiedy wiatr jest nam potrzebny?
Kiedy może być groźny?
Czy wiatr można usłyszeć?
Czy można go posmakować, dotknąć, poczuć na skórze?
Od czego zależy temperatura wiatru?.
W celu wytłumaczenia ruchu powietrza Rodzic prezentuje działanie wiatraka elektrycznego tak, aby dziecko mogło doświadczyć, poczuć podmuch wiatru i zweryfikować swoje odpowiedzi.
2. Omówienie siły wiatru na podstawie ilustracji:
3. "Jak powstaje tęcza?" - eksperyment
Rodzic prezentuje dziecku, jak powstaje tęcza. Do szklanki wlewa wodę do ¾ wysokości i umieszcza w niej małe lusterko tak, aby było pochylone. Z jednej strony powinno opierać się o dno szklanki, a z drugiej o ściankę. Należy manipulować szklanką tak, aby promienie słońca padały wprost na powierzchnię lustra (dla ułatwienia można skierować na nią strumień światła z latarki). Tęczę można zaobserwować na suficie. Rodzic zachęca dzieci do rozmowy i tłumaczy zjawisko: Tęcza jest zjawiskiem optycznym oraz meteorologicznym, widocznym na niebie jako wielobarwny łuk. Powstaje w wyniku rozszczepienia światła słonecznego. Dzieje się to dzięki temu, że światło, dostając się do atmosfery, napotyka na swojej drodze kroplę wody i wtedy przez nią przechodzi, a białe światło zamienia się w wielobarwne widmo.
Obejrzyj poniższe filmiki
https://www.youtube.com/watch?v=8aD01XxBqaw
https://www.youtube.com/watch?v=AARLEzZHYLo
https://www.youtube.com/watch?v=0VYVOoO1IxY
Pobierz kartę pracy i wyklej obrazek tęczy plasteliną.
4. Jaka to pogoda? – zagadki przyrodnicze.
Rodzic zadaje proste zagadki, np.:
Widzicie je we dnie,
nie ma go w nocy.
Zimą grzeje słabo,
latem z całej mocy. (słońce)
Kto podlewa
w lesie drzewa? (deszcz)
Nie deszcz
i nie grad
spada z nieba,
bieli świat. (śnieg)
Unosi szybowce,
popycha żaglowce,
obraca wiatraki –
siłacz z niego taki. (wiatr)
Źródło: E. Skorek, „Księga zagadek”, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2005. Dzieci podają odpowiedzi. Następnie nauczyciel proponuje dzieciom wspólną zabawę w tworzenie zagadek.
Dzieci podają odpowiedzi.
Następnie Rodzic proponuje dziecku wspólną zabawę w tworzenie zagadek.
5. Nauka piosenki pt. “4 pory roku - deszcz, śnieg, wiatr i słońce”
https://www.youtube.com/watch?v=pptRuejoWOY&t=4s
6. Pogoda bez tajemnic – zabawa dydaktyczna.
Rodzic mówi zdania prawdziwe i fałszywe o pogodzie, a dziecko reaguje na nie w ustalony sposób (np. prawda – podskakiwanie, fałsz – turlanie się).
Przykładowe zdania:
Deszcz pada tylko wiosną.
Śnieg może padać wiosną i jesienią.
Są trzy pory roku.
Burze są bezpieczne.
Wiosną kwitnie dużo kwiatów.
Deszcz nie jest nam potrzebny.
Najwyższe temperatury mamy latem.
Trzeba zakładać ubrania odpowiednie do pogody.
Gdy jest burza, można schować się pod drzewem.
Śnieg jest z wody
7. Latawiec - praca konstrukcyjna
https://www.youtube.com/watch?v=wxZc3RZx4yI
https://www.youtube.com/watch?v=R2vHA6HHnIQ
Rodzic prezentuje dzieciom mały latawiec. Tłumaczy, jak i kiedy można z niego korzystać. Może zaprezentować, jak lata poruszany pędem powietrza z wiatraka elektrycznego. Następnie dziecko z pomocą Rodzica wykonuje latawiec wzorując się na obejrzanym filmie. Rodzic może również zaproponować dziecku wykonanie prostych samolocików składanych z papieru. Jeśli tylko pogoda dopisze, będzie można testować latawce i samoloty, nie tylko z wykorzystaniem wiatraka lecz także na świeżym powietrzu.
8. Wiosenny ogródek – zabawa matematyczna.
Dziecko otrzymuje kartkę z przyklejoną łodygą kwiatu (np. patyczkiem do lodów) oraz 10 pączków kwiatowych wyciętych z papieru. Dzieci słuchają opowiadania Rodzica i wykonują polecenia:
Dziś od rana świeciło słońce i na łodydze pojawiły się cztery pączki kwiatów (dziecko układa pączki). Jednak zawiał wiatr i zabrał jeden z pączków (dziecko odkładają jeden pączek). Zaczął padać lekki deszczyk i szybko wyrosły jeszcze trzy pączki (dziecko dokłada trzy pączki). Słonko sprawiło, że urosły dodatkowo dwa pączki (dziecko dodaje dwa pączki).
Rodzic prosi, aby dziecko policzyło, ile pączków ma roślina, a następnie zachęca do przyklejenia pączków i ozdobienia całości wg własnego pomysłu.
9. “ Deszczyk “– zabawa relaksacyjno-integrująca.
Dziecko siada z Rodzicem jedno za drugim, mówią rymowankę i wykonują opisane poniżej ruchy na plecach partnerów, po czym następuje zmiana ról: Idzie pani: tup, tup, tup, (na przemian, z wyczuciem stukamy w […] plecy opuszkami palców wskazujących)
dziadek z laską: stuk, stuk, stuk, (delikatnie stukamy zgiętym palcem)
skacze dziecko: hop, hop, hop, (naśladujemy dłonią skoki, na przemian opierając ją na przegubie i na palcach)
żaba robi długi skok. (…)
Wieje wietrzyk: fiu, fiu, fiu, (dmuchamy w jedno i w drugie ucho dziecka)
kropi deszczyk: puk, puk, puk (delikatnie stukamy […] wszystkimi palcami) […] Świeci słonko, (gładzimy wewnętrzną stroną dłoni ruchem kolistym)
wieje wietrzyk, (dmuchamy we włosy dziecka)
pada deszczyk (z wyczuciem stukamy opuszkami palców w […] plecy)
Czujesz dreszczyk? (leciutko szczypiemy w kark)
Źródło: „Przytulanki, czyli wierszyki na dziecięce masażyki. Zabawy relacyjno-relaksujące”, oprac. M. Bogdanowicz, Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2003.
10. Muzyczna gimnastyka
https://www.youtube.com/watch?v=n7OIPFcyZRU
11. Zabawa taneczna " Na ziemi zostaje"
https://www.youtube.com/watch?v=S5TFdKc6TB4
13. Poćwiczymy w wolnej chwili wycinanie
Logopedia